Boom boom sheep sheep

Boom Boom, Sheep Sheep! Dat word hier nog wel eens naar je geroepen als je over straat loopt. De drugsdealendeBoom Boom, Sheep Sheep! Dat word hier nog wel eens naar je geroepen als je over straat loopt. De drugsdealende scootertaxis die ook vrouwen verhuren trekken alles uit de kast om wat geld te kunnen verdienen. You want marihuana? No. Coke? No. Lady lady? No. Nou en dat gaat zo ongeveer de hele dag door. Al moet ik zeggen dat het in Vietnam soms wel heel erg was. Ook zijn ze supergoed in domme vragen stellen. Bijvoorbeeld als je net bij een restaurant wegloopt; My friend, you wanna eat something? Of als je net 2 boeken hebt gekocht die op tafel liggen; You wanna buy book? Sheep. Happy hour! Maar het domste wat iemand aan mij vroeg dat was toch wel in Koh Pagnan. Ik was even gestopt (toevallig voor een scooterzaak) om een sigaret te roken. Ik zat gewoon nog op m'n scooter, komt er een kerel naar me toe. Aaah my friend you wanna rent motorbike? Ik heb die vent eens dom aangekeken en ben weggereden. Wat moet ik met 2 scooters? 1 in de backpack stoppen? Maar goed even terug in de tijd!

Nha Trang. De populairste badplaats in Vietnam werd mij verteld. En niet zonder reden, dit dorp of stad heeft een geweldig strand en heeft alles wat een tourist maar wil. De eerste dag hebben we met Martin, Alex, Myrte, Lieke, nog 2 Engelsen, Dennis en ik fietsen gehuurd. Dit kostte ons ook wel weer een vermogen; 25.000 VND p.dag. (Das nog geen euro) We zijn toen naar het Oceanographic Museum geweest. Hier kun je allerlei bijzondere vissoorten, haaien, schildpadden, schaal en schelpdieren bekijken. Ook hebben ze allerlei vissen op sterk water. Dit was best heel intressant en bijzonder om te zien. Ook omdat ik van veel dieren die ik ook tijdens het duiken gezien had de namen niet wist. Daarna zijn we wat gaan eten bij Le Dragon Rouge. Dit is een restaurant wat gerund word door een Frans echtpaar. Supergoed gegeten. Toen zijn we doorgefietst naar het Shareton hotel en hebben daar een cocktail gedronken op 28verdiepingen hoog. Je hebt hier een geweldig uitzicht over Nha Trang. Savonds hebben we wat gegeten bij The Red Applebar, een backpackers kroeg waar je allerlei oude bekenden tegenkomt en waar iedereen z'n verhalen deelt. Supergezellig en goedkoop. De volgende dag hebben we weer een fiets gehuurd en zijn we, Martin, Alex, Dennis & Ik naar Vinpearl Island geweest. Je gaat met de een kabelbaan naar het eiland toe. Deze rit duurt ongeveer 20minuten en je betaald hier 360.000VND voor. Aangekomen op het eiland is alles gratis. Dit is een eiland speciaal aangelegd voor touristen met een waterpark, een stuk of wat attracties, een nepstrand en een gigantische gamehal. Dit is zeker leuk om te doen, maar als je er 1 dag bent geweest heb je het wel gezien naar mijn mening. Savonds toen we terugwaren in Nha Trang zijn we even naar de Hollandbar geweest. Ik schaamde me gewoon daar als Nederlander. Wat een lelijke kroeg, en als je me vraagt wat was er Nederlands? Nou dat weet ik dus ook niet. Ja! De naam. De volgende dag hebben we uitgecheckt en zijn we met de minibus naar Da Lat gegaan. Deze reis duurde ongeveer 3,5 uur en hier betaal je 100.000VND voor. Onderweg heb je een prachtig uitzicht want Da Lat ligt op 2000M hoogte. Ook zagen we varkens die midden op de weg stonden, een compleet uitgebrandde vrachtauto waar met man en macht nog wat producten uitgehaald werden. Aangekomen in Da Lat zijn we naar Phuong Hanh hotel gegaan. Hier hadden we een supergrote kamer voor weinig geld. Het personeel was vriendelijk en alles was mooi schoon, wat in Vietnam niet altijd vanzelfsprekend is. S'middags hebben we wat door de stad gelopen, en aangezien het rotweer was zijn we wat gaan biljarten. S'avonds zijn we nog even naar The Hangout bar geweest waar onze grote dikke vriend uit Australie ook weer was met z'n nieuwe "Hat of Shame" Wanneer we in Nederland drank morsen krijgen we een nekslag. Bij Paul gaat dit iets anders; Wanneer je drank morst, smeert met eten, een sigaret laat vallen of andere domme dingen doet moet je the hat of shame op. En dit ding is verschrikkelijk lelijk. Best wel geinig om te zien dat een man van bijna 60 daar zo serieus mee is:P
De volgende dag hebben we even ontbeten en heb ik een scooter gehuurd. Scooterrijden in Vietnam is opzich helemaal geen zware opgave, behalve wanneer je in het centrum moet rijden, vooral rond een uur of 5. Alles rijd door elkaar heen, scooters komen van alle kanten. Maar goed op den duur leer je het wel je moet gewoon veel toeteren, de locals volgen en gewoon rustig blijven. Maar wel doorrijden niet gaan stoppen. Maar goed ben dus mooi op tijd vertrokken met de scooter. Direct de stad uitgereden weg van de drukte. Eerst ben ik naar het zuiden v.d stad gereden waar een groot meer te vinden is en waar je bootjes kunt huren. Hierna ben ik naar Thac Dambri & Bao Loc geweest. Dit ligt ongeveer een kwartier rijden van Da Lat. Dit is een soort park waar je watervallen kunt bekijken, in een achtbaan door het bos gaan of gewoon lekker relaxen zoals veel Vietnamesen doen. Dit was best leuk maar wel touristisch. Daarna ben ik doorgereden naar Prenn, net zoiets alleen heel saai. Onderweg daar naar toe voelde ik me vrij eenzaam als scooterrijder maar dat was ook niet zo raar want het bleek dat ik op de autoweg reed en niet op de scooterweg. Dacht goh wat een boel bekenden hier iedereen toetert naar mij. Maar dat was dus om een andere reden:P Hierna ben ik teruggegaan naar Da Lat en onderweg werd ik nog aangehouden door een agent. Hij lachte een keer en ik kon doorrijden. Mischien was het ook wel grappig om te zien een westerling van 100kg+ op een veel te kleine scooter met een veel te kleine duitse helm. Terug in Da Lat heb ben ik eerst een tempel wezen bekijken en daarna naar het oude treinstation geweest. Het spoor daarvan is in de oorlog kapotgebombadeert en het enige wat je nog kunt doen is in een oude krakkemikkige trein naar een dorpje 5km verderop. Maar er liepen alweer ik weet niet hoeveel Fransen voor mij en daar had ik dus niet zoveel zin in. Zal verder niet zeggen wat ik inmiddels van Fransen vind, maar positief is het in ieder geval niet. Daarna ben ik doorgereden naar het meer wat middenin het centrum ligt. Hier kun je ook weer van allerlei leuke dingen doen, of gewoon lekker onder een boom liggen en van het getoeter genieten. Savonds zijn we wat wezen eten bij Peace restaurant. Heb hier boeff de bouillion, net zo fijn! Daarna zijn we weer naar The hangout geweest en daar waren weer allerlei oude bekenden. De volgende dag hadden we een busticket naar Ho Chi Minh City oftewel Saigon geboekt. Ze hebben liever dat je Saigon zegt want dat klinkt wat netter volgens hun. De reis naar Saigon duurde ongeveer 8 of 9 uur en was opzich best wel relaxet. Onderweg was er van alles te zien en ik lag mooi languit op de achterbank. Aangekomen in het centrum van Saigon heb ik m'n ogen uitgekeken. Wat een chaos en wat een drukte. En wederom wat een scooters. Ongelofelijk. We zijn meegegaan met een vrouw die een klein guesthouse runde. Ze nam ons mee naar 1 of andere demente achterbuurt maar het hotel was netjes en goedkoop. Savonds hebben we vrij weinig gedaan, ja de fijnste pizza ooit gegeten bij Goodmorning Vietnam, die was echt goed! De volgende dag is Dennis al vroeg vertrokken naar Bangkok en heb ik Nicole uit Twente opgezocht die in een ander guesthouse zat. Op t eerste gezicht leek het schoon en netjes maar het tegendeel bewees zich al snel; kakkerlakken. Dit was denk ik de ranzigste kamer die ik heb gehad. Maar goed voor 2 nachten was het prima uit te houden. We zijn samen naar het Gourverment palace geweest, heel intressant. Daarna zijn we naar het War museum geweest en wat je daar allemaal zag werd je niet vrolijk van. Als je daar loopt en alles leest krijg je gewoon een bloedhekel aan Amerika. Kinderen die compleet misvormd zijn door alle chemicalien wat ze op Vietnam hebben gestort. Die kinderen zie je overigens savonds nog veel op straat. Mank, blind, gehandicapt enz. Savonds bedelen ze bij de touristen om wat geld. En het is allemaal heel sneu maar op een gegeven moment moet je ze gewoon negeren want ze staan gewoon voor je in de rij. Triest maar goed een andere optie zou ik niet weten. Na het oorlogsmuseum hebben we een cocktail gedronken in de top van het Shareton hotel. Ongelofelijk wat een stad. Een stad wat leeft, dag en nacht. Savonds even wat gedronken bij een backpackerskroeg waar het bier ook weer ontzettend duur was. 10.000VND voor een halve liter. (das nog geen 30 eurocent) De volgende dag zijn we naar de cu chi tunnels geweest. Allemaal loop en kruipgraven waar je doorheen kunt. Aangezien het zo touristisch druk was ben ik niet door die gangen gekropen. Naderhand maar goed ook want halverwege bedenken weer allerlei mensen dat ze terugwillen omdat het te smal is ofzo, bedenk dat lekker wat eerder. Terug in Saigon zijn we een lokale markt opgelopen wat net een voilaire was. OOOOH hansom men, buy shirt buy shirt. Maar goed wel een mooi shirt gekocht daar voor weinig geld. De volgende dag had ik een bus naar Phnom penh geboekt, die ik gemist had omdat ik me had verslapen. Gelukkig kon ik met de 2e bus mee. De rit duurde een uur of 4 en ik zat naast een Amerikaanse Vietnamees die me allerlei tips gaf en me hielp met m'n paspoort bij de grens. Want dat was allemaal ook weer zo heerlijk duidelijk aangegeven. Als je door de doane bent geweest zetten ze een barcodescanner op je kop om te kijken of je ziek bent of niet. Aangekomen in Phnom Penh ben ik naar Golden Noura guesthouse gegaan. Niet de goedkoopste maar wel een grote kamer en zeer vriendelijk personeel. Savonds heb ik vrij weinig gedaan en lag ik mooi op tijd in m'n nest. Gisteren ben ik naar The Killingfields geweest. 1 v.d dingen die je moet hebben gezien als je in Cambodja bent geweest. Het was heel triest om te zien, massagraven en een kast van 10M hoog vol met schedels van mensen die onthoofd zijn. Maar goed hierna heb je wel een wat beter beeld van bepaalde dingen in Cambodja en het is ook een stuk geschiedenis wat ik nog niet goed kende. Hierna ben ik bij een school/gevangenis geweest waarvan ik de naam niet meer weet. Ook hier zijn ontzettend veel mensen vermoord. Het is heel raar om rond te lopen in een gebouw waar mensen gemarteld en gedood zijn en waar het bloed op sommige plekken nog op de vloer zit. Savonds werd ik gebeld door Chris Karavidas die in Phnom Penh woont. Dennis en ik hadden hem met z'n vrouw en zoontje in de eerste week al ontmoet. Hij wist dat ik hier in de stad was en vroeg of ik zin had om de verjaardag van z'n zoontje te komen vieren. Ben daar heen gegaan en we hebben een supergezellige avond gehad. De vrouwen maakten van alles klaar op de BBQ en Dimitri (z'n zoontje) was helemaal gelukkig met het speelgoed wat ik voor hem had gekocht. Als het goed is komt hij me zo ophalen en laat ie mij wat dingen van de stad zien. Ik kon ook bij hem overnachten dus mischien dat ik dat wel doe, scheelt me weer knaken ;) Zal nog wel een hele prestatie worden om met z'n 2en door de stad te gaan. Hij is 125 kg dus weet niet of het zo'n succes word met z'n 2en op zijn scooter :P

De tijd gaat nu echt heel snel, de dagen vliegen voorbij. Sinterklaas vieren ze hier niet maar overal hangt wel al kerstversiering en hoor je de hele dag kerstmuziek. Zal me benieuwen waar ik met kerst ben heb nog geen plan na Cambodja. Mischien naar de Filipijnen of Maleisie maar Indonesie, India of China lijkt me ook geweldig. Het weer hier is goed, gisteren was het ondragelijk warm. Ik hou jullie op de hoogte:) xxx